Patton Oswalt: We All Scream

Sa “Patton Oswalt: We All Scream,” bumalik ang kilalang komedyante na si Patton Oswalt sa entablado para sa isang nakakatawa at makabagbag-damdaming comedy special na sumisid sa mga intricacy ng makabagong buhay, pagiging magulang, at ang kakaibang karanasan ng paglaki sa Amerika. Ang setting ay isang masiglang carnival sa isang maliit na bayan, kung saan mahusay na pinagsasama ni Patton ang personal na mga anekdota sa matalas na obserbasyonal na katatawanan, na naglilinaw sa mga unibersal na pakikibaka ng araw-araw na pag-iral sa kanyang natatanging istilo.

Nagsisimula ang espesyal na ito sa mga masiglang tunog ng carnival—mga tawanan, mga sigaw ng kasiyahan, at ang malalayong himig ng carousel music—habang si Patton ay nag-aalaala sa kanyang sariling pagkabata, pinapatingkar ang kanyang mga kwento sa mga nostalhik na pagninilay sa bawat tamang ng halaga ng kendi at mga mainit na araw ng tag-init, nakakapukaw na rides sa rollercoaster, at ang mga kakaibang tradisyon ng kanyang pamilya. Habang siyang naglalakbay sa mga tema ng mga asam at pagkadismaya, ipinintroduce ni Patton ang kanyang alter ego, isang makulay na animated na bersyon ng kanyang sarili na lumalabas sa mga nakakatawang interludes, nag-aalok ng komedikong komentaryo sa mga patibong ng pagiging adulto at ang mga absurdidad ng makabagong pagiging magulang.

Bumubuhay ang mga tauhan habang siya ay nagbabahagi ng mga kwento tungkol sa kanyang anak na si Alice, isang masigasig at matalino na batang babae na may pagmamahal sa kakaiba. Ang mga kilos ni Alice at ang kanyang masiglang imahinasyon ang nagsisilbing puso ng kwento, na naglalarawan sa madalas na magulong ngunit rewarding na paglalakbay ng pagiging magulang sa mundong ito. Ang mga sandali ng pagkakabonding sa pamamagitan ng sorbetes at tapat na pag-uusap tungkol sa mga kabiguan ng buhay ay nagbibigay-diin sa malalim ngunit nakakatawang koneksyon sa pagitan ng ama at anak.

Bawat liko at twist sa kanyang mga kwento, inilalahad ni Patton ang sama-samang mga takot at kaligayahan na nagbubuklod sa ating lahat. Tinatalakay niya ang mga isyu tulad ng pagkabahala, relasyon, at mga inaasahan ng lipunan, habang patuloy na nagtataguyod ng magaan na pananaw, hinihimok ang mga manonood na makahanap ng katatawanan kahit sa mga scream-worthy na sandali ng buhay.

Habang ang carnival ay umabot sa rurok nito, tampok ang mga nakakasilaw na fireworks at mga di-inaasahang sorpresa, gayundin ay naghuhudyat ang espesyal na ito ng piling pagtitipon ng mga kaibigan at pamilya, na nagsisimbulo sa kahalagahan ng pagmamahal at koneksyon sa pagtagumpay sa mga hamon ng buhay. Ang “Patton Oswalt: We All Scream” ay hindi lamang nagpapakita ng henyo sa katatawanan ni Oswalt kundi nagsisilbing makabagbag-damdaming paalala na lahat tayo ay may magkakahawig na karanasan sa gulo at ganda ng pagkatao, nag-aanyaya sa tawanan bilang sandata ng katatagan sa mundong kadalasang tila labis na nakakabahalang.