It’s Kind of a Funny Story

Sa gitna ng isang abalang lungsod, si Craig Gilner na 16 na taong gulang ay napapabilang sa hangganan ng pagdadalaga, nahaharap sa matinding pressure ng akademikong kahusayan, pagtanggap ng mga kaibigan, at ang sarili niyang kumikilos na pagkabalisa. Ang kanyang mundo ay puno ng mga inaasahan, kung saan ang kanyang mga magulang ay nagtutulak sa kanya patungo sa isang prestihiyosong summer prep program, habang ang kanyang mga kaibigan ay abala sa mga drama ng kabataan na tila hindi na siya nabibilang. Matapos ang isang walang tulog na gabi na nagmumuni-muni sa bigat ng lahat, nagpasya siyang humingi ng kanlungan sa isang lugar na sa tingin niya ay makakatulong sa kanya: isang mental health facility.

Ang kwento ay sumusunod kay Craig habang siya ay di sinasadyang na-admit sa isang psychiatric ward, kung saan sa kanyang pagdating, mabilis niyang natuklasan na ang buhay sa loob ay malayo sa kanyang inaasahan. Ang ward ay puno ng isang kakaibang grupo ng mga tauhan, bawat isa ay nakikipaglaban sa kanilang sariling mga demonyo. Kasama rito si Noelle, isang matalino ngunit maramdaming dalaga na humuhuli ng atensyon ni Craig at muling nagbigay-buhay sa kanyang kuryosidad tungkol sa buhay at pag-ibig. Nariyan din si Bobby, isang matandang pasyente na puno ng mga biro at nag-aaral kung paano mag-navigate sa kanyang kakaibang bagong mundo nang may katatawanan at biyaya, na ginagabayan si Craig sa mga kumplikadong aspeto ng karanasan ng tao.

Habang unti-unting nagiging bahagi si Craig sa masiglang komunidad na ito, natutunan niyang ang mental health ay hindi lamang isang medikal na diagnosis kundi isang sama-samang karanasan ng pakikibaka, katatagan, at pag-asa. Sa pamamagitan ng mga tawanan at taos-pusong pag-uusap, natutuklasan ni Craig ang mga aspeto ng kanyang sarili na hindi niya alam na umiiral. Kinakaharap niya ang mga kumplikadong relasyon sa kanyang mga kaibigan at pamilya, napagtatanto ang halaga ng pagiging totoo, at natutunan na okay lang humingi ng tulong kapag ang mundo ay tila mabigat.

Ang pelikula ay nagbibigay balanse ng mga nakakatawang sandali at malalim na pananaw, na itinatampok ang nakatagang linya sa pagitan ng katatawanan at kalungkutan na nagbibigay-anyo sa karanasan ng tao. Sa isang masalimuot na naratibo na tumatalab sa mga manonood ng lahat ng edad, inaanyayahan ng kwento na yakapin ang kahinaan, hamunin ang mga pamantayang panlipunan, at kilalanin ang halaga ng komunidad sa pagtagumpay sa mga pagsubok ng buhay. Habang unti-unting umuusad ang paglalakbay ni Craig, sa huli, natutunan niyang kahit sa pinakamadilim na mga sandali, ang tawanan ang maaaring maging pinakamabisang lunas.