Aftersun

Sa “Aftersun,” tinatahak natin ang mga mapang-akit na alaala ni Sophie, isang batang babae na ang masakit at masayang bakasyon kasama ang kanyang ama, si Cal, ay nagiging isang mahalagang sandali sa kanyang buhay. Na-set sa isang nakasisilaw na resort sa Mediteraneo noong mga unang taon ng 2000s, ang kwento ay umuusad sa isang linggong bakasyon na sabay na naglalarawan ng kasiyahan at anino ng nalalapit na pagbabago.

Si Cal, na nasa huli ng kanyang thirties, ay isang mapagmahal ngunit kumplikadong ama na nagsusumikap na makipag-ugnayan sa kanyang unti-unting lumalalim na anak na babae. Habang pinapasok nila ang masiglang tanawin ng beach—puno ng tawanan, sorbetes, at mainit na gabi na nakabahagi sa ilalim ng mak星星 na langit—ang koneksyong nabuo nila ay tila masinsin at tunay. Si Sophie, na malapit nang maglabing-tatlong taong gulang, ay naliligaw sa pagitan ng mga malikhain at malayang imahinasyon ng pagkabata at ang nakakabagbag-damdaming pang-unawa ng pagdadalaga, nilalabanan ang kanyang nagbabagong pagkakakilanlan habang siya ay naging maingat sa mga hindi natupad na ambisyon at laban ng kanyang ama.

Sa pamamagitan ng mga flashback at mga buhay na alaala, sinisiyasat ng “Aftersun” ang mga tema ng nostalgia at ang hindi maiiwasang kalikasan ng oras. Ang mga alaala ni Sophie ay maganda at maingat na pinagsasama sa kasalukuyan, kung saan siya ay nagtatanong kung paano ang mga karanasang ito ay humubog sa kanyang pagkaintindi sa pag-ibig at pagkawala. Habang ang araw ay lumulubog sa kanilang maganda at tahimik na pag-iisa, ang tila walang alintana na bakasyon ay unti-unting nagpapakita ng mga layer ng emosyonal na lalim, na may mga usapan na nagbabadya sa mga tahimik na pakikibaka ni Cal sa depression at anxiety, at mga sakit na hindi pa maproseso na nagtatakip sa kanilang relasyon.

Ang tensyon ay tumataas habang si Sophie, sa a panahon kung saan ang mga magulang ay madalas naging mga enigma, ay nagsisimulang maunawaan ang kumplikadong mundo ng kanyang ama. Masisilayan ng mga manonood ang isang maselan na sayaw ng pagkamapagbigay at pagmamahal sa pagitan ng mga tauhan, pinalakas ng mga sandali ng tawanan at pagbubunyag.

Ang “Aftersun” ay isang visually stunning na pagsusuri ng mga ugnayang pampamilya at ang pangmatagalang epekto ng ating nakaraan. Kinuha nito ang mahika ng mga lumilipas na sandali, at kung paano silang umuukit sa buong buhay. Sa kwentong ito, pinapaalalahanan tayo na kahit ang mga sandali ay maaaring maglaho sa paglipas ng panahon, ang mga emosyonal na echo na kanilang iiwan ay nananatiling buhay at kasalukuyan, nagpapahayag ng mga kumplikadong koneksyon ng tao sa gitna ng lumilipas na kagandahan ng buhay.